Χωριό στα Παλιά Φάρσα

Τα Φάρσα δεν αποτέλεσαν εξαίρεση ως προς τις καταστροφικές συνέπειες του σεισμού το 1953, σε σύγκριση με την υπόλοιπη Κεφαλονιά. Είναι όμως ξεχωριστά, συγκρινόμενα με τα υπόλοιπα χωριά που επλήγησαν τότε, γιατί αυτός ο οικισμός παρέμεινε έτσι όπως ήταν. Αυτό φυσικά συνέβει γιατί οι κάτοικοι επέλεξαν να μετακινηθούν πιο κοντά στον επαρχιακό δρόμο Αργοστολίου-Φισκάρδου, μιας και έπρεπε να φροντίσουν το συντομότερο για τη στέγαση των οικογενειών τους. Ας μην ξεχνάμε ότι ο σεισμός έγινε Αύγουστο μήνα και ο χειμώνας πλησίαζε, ενώ η μεταφορά υλικών για πιθανές επισκευές δεν θα ήταν τόσο εύκολη, όσο αν έφτιαχναν νέα σπίτια δίπλα στον επαρχιακό δρόμο.

Η πρώτη αναφορά στο χωριό υπάρχει με το όνομα «Φάρισα» στα αρχεία του Ενετικού Κράτους και αφορά την τότε φοροδοτική του ικανότητα. Το παράξενο όνομά του αποδίδεται σε μία αρχαία Ελληνική λέξη, τα «φάρσεα», (από το φάρσος, εος, ους, ουσιαστικό, μέρος αποκομμένο, τεμάχιο|| φάρσεα πόλιος, οι συνοικίες της πόλης), που αναφέρεται σε κάθετι μικρό και παράμερο, απόμακρο. Οι κάτοικοι του οικισμού αυτού, αποδεχόμενοι λες μοιραία την έννοια αυτού του ονόματος, είναι όντως στην πλειονότητα τους λιγομίλητοι και απόμακροι. Την εργατικότητα τους όμως δε μπορεί κανείς να διαβάλει, μιας και είναι ακόμη φανεροί και αδιάψευστοι οι κόποι τους σε όλη τη δυτική πλαγιά του όρους «Χορευτής». Με πείσμα εργάστηκαν φτιάχνοντας παντού λιθιές, για να συγκρατήσουν το ελάχιστο χώμα. Παλαιότερα γεωργοί και κτηνοτρόφοι στην πλειονότητα τους και τελευταία ναυτικοί. Ναυτικοί που δε δίστασαν να ξανοιχτούν, ανοίγοντας οι περισσότεροι δικά τους πανιά.

Δυστυχώς όμως ήρθε ο σεισμός και έκανε καταστροφές, αλλά δεν ισοπέδωσε. Λες και πείσμωσαν οι πέτρες, όπως και οι κτίστες τους για να τις χτίσουν και οι περισσότερες παρέμειναν στη θέση τους. Ο κάθε ένας μας, πόσο μάλλον οι απόγονοι όσων έζησαν σε αυτόν τον τόπο, περιδιαβαίνοντας τους δρόμους και επισκεπτόμενοι τα σπίτια του παλιού οικισμού, νοιώθουμε την ενέργεια που κατέκλυζε κάποτε αυτόν τον τόπο.

Αρκετές προσπάθειες και μελέτες έγιναν για την αναστήλωση αυτού του παλαιού οικισμού και την αξιοποίησή του. Το μέλλον, ωστόσο, θα δείξει αν στο επόμενο διάστημα βρουν πεδίο εφαρμογής και υλοποιηθούν για την ανοικοδόμηση του παλιού αυτού χωριού με την προσεισμική του μορφή, κάτι που θα αποτελέσει πρότυπο αξιοποίησης.

Αποσπάσματα από άρθρο του κου Βασίλη Βουτσινά για το kefalonitis magazine